Diablo 4'ün eski Diablo 3 yönetmeni Josh Camiira tarafından ortaya konan ilk konsepti, serinin yerleşik formülünden radikal bir sapmaydı. Oyun, farklı bir rogue benzeri dokunuşa sahip, hızlı tempolu bir aksiyon-macera oyunu olarak tasavvur edildi.
Rogue benzeri bir Aksiyon-Macera Olarak Diablo 4'ün Ramak Kalma Oyunu
Jason Schreier'in kitabından alıntılara göre, Play Nice: The Rise and Fall of Blizzard Entertainment, Diablo 4'ün "Hades" kod adı altındaki ilk gelişimi, bir Batman: Arkham'ı hedefliyordu. Üçüncü şahıs bakış açısı kullanan ve etkili, akıcı mücadeleyi vurgulayan ilham verici bir savaş sistemi. Önemli bir unsur, oyuna önemli risk ve ödül katan kalıcı ölümün dahil edilmesiydi.
Diablo 3'ün algılanan eksikliklerinin ardından Diablo serisini yeniden canlandırmaya çalışan Mosqueira, bu cesur vizyonu savundu. Ancak iddialı tasarımın, özellikle de planlanan ortak çok oyunculu özelliklerin uygulanmasının son derece zor olduğu ortaya çıktı. Yerleşik mekanizmalardan önemli sapmalar göz önüne alındığında, projenin Diablo kimliğini koruyup korumadığını sorgulayan iç tartışmalar ortaya çıktı.
Sonuçta, roguelike unsurların ve ortak çalışma işlevselliğinin karmaşıklığı, "Hades"in tamamen yeni bir fikri mülkiyet alanına yöneldiğine dair artan endişelerle birleştiğinde, bu ilk tasarımın terk edilmesine yol açtı. Son oyunda daha geleneksel bir Diablo yaklaşımı benimsendi.
Diablo 4'ün kısa süre önce piyasaya sürülen ilk büyük genişletmesi Vessel of Hatred, oyuncuları 1336'daki hain Nahantu diyarına taşıyarak Mephisto'nun kötü niyetli entrikalarını açığa çıkarıyor. Bu DLC'nin incelemesine aşağıdaki bağlantıdan ulaşabilirsiniz.
