Nier: Automata ve Drakengard'ın ünlü yaratıcısı Yoko Taro, son zamanlarda ICO'nun video oyunları üzerindeki derin etkisini sanatsal bir ortam olarak tartıştı. 2001 yılında PlayStation 2 için piyasaya sürülen ICO , minimalist estetik ve uyarıcı, sözsüz hikaye anlatımı ile ünlü kült klasik statüye hızla ulaştı.
Taro, oyunun devrimci çekirdek tamircisini - Yorda'yı elini tutarak koruyarak - hakim oyun kurallarından radikal bir ayrılış olarak vurguladı. " ICO size bir kızın büyüklüğünde bir bavul taşımakla görevli olsaydı, inanılmaz derecede sinir bozucu olurdu." Başka bir karakterin liderlik etmesinin bu basit eylemi, çığır açan, zorlu oyuncu etkileşimi fikirleri olduğunu vurguladı.
O zaman, başarılı oyun tasarımı, basit, küp benzeri görsellerle bile ilgi çekici oyuna öncelik verdi. Ancak ICO , tamamen mekanik inovasyon üzerinde duygusal rezonans ve tematik derinliğe öncelik verdi. Taro, ICO'nun sanat ve anlatının rollerini sadece süslemeler olarak aşabileceğini ve genel deneyimin ayrılmaz bir parçası olduğunu savundu.
ICO'ya "Çağ Yapma" olarak adlandırılan Taro, oyun gelişiminin seyrini önemli ölçüde değiştirerek kredilendirdi. İnce etkileşimler ve atmosferik dünya inşası yoluyla derin anlam aktarma yeteneğini övdü.
ICO'nun ötesinde, Taro diğer iki etkili oyunun daha fazla gösterilmesi: Toby Fox'un Undertale ve Playdead's Limbo . Bu başlıkların benzer şekilde etkileşimli medyanın etkileyici yeteneklerini genişlettiğine ve video oyunlarının derinden hareket etme ve entelektüel olarak uyarıcı deneyimler sunma potansiyelini gösterdiğine inanıyor.
Taro'nun bu oyunlar için takdiri, kendi eserlerinin yaratıcı refahı hakkında değerli bilgiler sunar ve video oyunlarının devam eden evrimini güçlü ve çok yönlü bir sanat formu olarak vurgular.
