Çıldırdım ve Atomfall'daki herkesi öldürdüm

İngiliz kırsalında şiddetli bir gezinme konusunda bana katılın- Atomfall'a 90 dakikalık bir daldırma, Sniper Elite'in arkasındaki zihinler Rebellion'dan yeni hayatta kalma aksiyon oyunu. Son zamanlarda bir Kuzey Londra pubında biraz zaman geçirdim, bir bardak ve uygulamalı oyun süresinin tadını çıkardım ve Atomfall’un açık uçlu görevleri ve rahatsız edici atmosferinden ilgisini çektim. Ayrıca mermerlerimi anlık olarak kaybetmiş olabilirim ve muhtemelen masum yaşlı bir kadın da dahil olmak üzere her ruha, bir kriket sopasıyla saldırmaya karar verebilirdim. Açıklayayım.

Atomfall'daki her NPC, en düşük homurdanmadan en önemli görev verene kadar öldürülebilir. Demoya başlayarak, bu tasarım felsefesini test etmeye karar verdim. Benim yaklaşımım kuşkusuz zariften daha azdı. Bu dijital Cumbria'yı keşfetmeye neredeyse iki dakika, bir tripwire tetikledim ve beni üç muhafızı ortadan kaldırmaya zorladım. Seçim silahım? Bir kriket sopası, cinayet suç ortağımı dijital bordaların liberal bir sıçramasında vaftiz etti.

Daha sonra bir yay ve ok yağmaladım. Oyunlarda bir okçuluk meraklısı olarak, hızlı bir şekilde donattım ve Bay Cricket'in hak ettiği bir dinlenmeye izin verdim. Yakınlarda, yaklaşan bir hasır adam çağırdı ve immolasyonu bekledi. Net bir şekilde yönlendirdim; Bu hikayelerin nasıl bittiğini gördüm. Bu tür görüntüler, * Atomfall'un * segmentli dünyasının bu bölgesini destekleyen halk korkusunda, birden fazla "açık bölgeden" oluşuyor. Kapsayıcı gizemi körükleyen elle tutulur bir rahatsızlık geliştirir: İngiltere'nin bu bir zamanlar süslü, şimdi ışınsız köşesinde ne ortaya çıktı?

Benim tefekkür, muhtemelen hasır adamla bağlantılı bir grup druid tarafından kesintiye uğradı. Yeni yayım için mükemmel bir hedef uygulama olarak hizmet ettiler. Bir. İki. Üç. Düştüler. "Ben Robin Bloody Hood!" Londra pub'a geri dönmeden önce beynim çığlık attı. (Henüz bir içki içmemiştim, yemin ederim. Sadece sabah 10'du.)

Yay tatmin edici hissetti, ama Atomfall’un akıllı dayanıklılık sistemiyle daha fazla ilgileniyordum. Geleneksel bir tükenme/yenilenme çubuğu yerine, yorucu aktivite ile artan bir kalp atış hızı monitörü var. Sprint, kalp atış hızınızı 140 bpm'nin üzerinde yükseltir ve hedefleme doğruluğunu engeller. Daha sonra, bir yarış kalbinin bowstring'i çizme üzerindeki etkisini hafifleten bir perkin kilidini açan bir yay ustalığı beceri kılavuzu buldum. Bu en heyecan verici diken değil ve beceri ağacı aşırı derecede karmaşık değil, ancak karakterinizi tercih ettiğiniz oyun tarzına göre uyarlamaya izin veriyor - örneğin silah oyununa göre.

Atomfall ekran görüntüleri

13 resim Benim tek başarım ölü druidler yığını, hedefimi merak edebilirsiniz. Dürüst olmak gerekirse, ben de öyle oldu. Yol boyunca, daha büyük anlatıya dair ipuçları gördüm-bir elektrik santralinin üzerinde dolaşan parıldayan, yağlı bir maviler ve morlar, İngiltere'nin kıyamet sonrası durumunun görünür nedeni. Yakındaki bir telefon kutusu çaldı, ürpertici bir ses, ormandan kaçınmak için beni uyardı. Çok geç, ama başlık için teşekkürler.

Yol ince çevresel hikaye anlatımı ile doluydu - rahatsız edici bir alarm sistemine sahip eski bir kayıkhane, üzerine "kaybolun" kelimeleri, uyarı görmezden gelen yakındaki bir kafatası höyüğü. Atomfall , sürekli rahatsız edici bir vibe, uykulu ormanlar ürpertici terör bölgelerine yol açar. Fallout karşılaştırmaları yaygın olsa da, Stalker ve devam filmi ton ve tasarımda daha uygun karşılaştırmalardır.

Bana bir ipucu arayışında her konuşmayı keşfetmeye teşvik edildiğiniz şekilde klasik nokta ve tıklama maceralarını hatırlatıyor. “Başka bir druid katliamdan sonra (ve bahçe merkezlerini otlar için-bir kekik olayı) yağmalamaktan sonra, anne Jago ile tanıştım. Suç çözme umudum, her diyalog seçeneğini tüketti.

Atomfall’un Freeform tasarımı herhangi bir yaklaşıma izin verdi, bu yüzden kaleye yandan saldırdım. Terk edilmiş bir benzin istasyonunun yakınında Druid devriyesi ile karşılaştım. Bir el bombası atarken ön bahçenin savaşı ortaya çıktı. Düşman AI muhteşem değildi, ama kan ve kemik uyarılmış okçuların tatmin edici patlaması. Onları bir tırnak bombası ile etkisiz hale getirdim, sonra yarasa tabanlı kafa ezmeye devam etmeden önce bir boynu kopararak mesafeyi kapattım. Savaş eğlenceli, ancak üst düzey mekanik beklemeyin. Karşılaşmalara ana etkinliğin bir yan gösterisi olarak davranın - dünyanın sırlarını aşmak.

Ax-kullanan vahşetleri keskin nişan aldıktan sonra, kalenin dış duvarlarına ulaştım, kilitli bir kulübe buldum. Harita koordinatları içeren bir not, anahtarların güneydoğuya çok uzak olduğunu gösterdi. * Atomfall*, oyuncuların haritayı incelemelerini ve işaretleyicilerini gerektiren nesnel belirteçlerden yoksundur. Kitap kulübede miydi? Anahtara ihtiyacım var mıydı? Benim önsezim hayırdı, bu yüzden ana kapılara gittim.

İçeride, kulübe daha fazla druid, ama kitap yok. Bandajlar için sadece bez ve alkol bularak on dakika aradım. Bu , Atomfall’un geniş görev tasarımını vurgular. El tutma yok; Kitap parlamayacak. Zaman zaman sinir bozucu olsa da, Rebellion'un zorlu, keşifsel, dedektif benzeri yaklaşımını takdir ettim.

Kendimi nihayetinde Rebellion'un oyuncuya meydan okuyan bir şey yapma yaklaşımıyla teşvik ettim. “Kitap eksikken, koordinatları takip ettim, zehirli bir bitki canavarı buldum. Tüfek mermileri etkisizdi, hızlı bir ölüme yol açtım. Skyrim-honed tavşan atlama becerilerini bir kurbandan atlamak için, bir kurbandan geçmedim ve kullanmadım. kitap.

Umutsuzca, Druids'in ritüelleri gerçekleştirdiği kalenin derinliklerine girdim. Yüksek rahibe ve onun lakklarını öldürdüm, bir SMG, bir zehir bombası tarifi ve atomik bir bataryayı buldum, keşfetmek için zaman yok yeni bir görev çizgisi açtım. Hala kitap yok.

### Xbox Games Serisi Seviye Listesi

Xbox Games Serisi Seviye Listesi

Oturumum sona erdi. Kitabın kalede olduğunu öğrendim, masada birden çok kez geçtiğim bir masada. Bu vahiyden önce kitabın bir hile olduğuna inandım. Bitkisel'ye döndüm. Tepki vermedi, çünkü kitap gerçekti. Ama karakterimin şiddete inişi tamamlandı, bu yüzden onu öldürdüm. Vücudunu arayarak, zehir bataklığı canavarıyla mücadele etmek için bir tarif buldum. Zaman kazandırabilirdik.

Atomfall kısa değil. Geliştiriciler, hikayenin en az 4-5 saat sürdüğünü ve çoğu oyuncunun yaklaşık 25 saat sürdüğünü söyledi. Deneyimlerim, çökmüş bir helikopterle başlayan ve robot ve mutantlı bir bölgeye yol açan başka bir oyuncunun farklıydı. Yüzeyi gözden geçirmek bile derinliği ve gizemi ortaya çıkarır.

Atomfall, sizi şaşırtmış görev tasarımına ne kadar çok şımartmanızı sağlayan bir oyun gibi hissediyor. “Bazı hedefler çok geniş olabilir, ancak Atomfall tasarımını kucaklayan oyuncuları ödüllendiriyor. Ana ve yan görevler arasındaki bulanık çizgiler peril ekler, benzersiz hikayeler ve sonları teşvik eder. Benzersiz hikayeler ve sonları teşvik eder. Mother Jago'yu öldürmesine rağmen sonum, sizinkinden farklı olacaktır.

Her zaman vardı. Ellerim kanladı, pub'a gideceğim, elinde kriket sopası ve işlerin yerleşmesine izin vereceğim.